#KOŞMA

KEŞGE

Allah heç gulunu goymasa darda
Balıx tek asılı galmasa torda
Goyun guzusunu vermese gurda
Gözderinnen ağlar galmasa keşge

Ikilik defderi gapansa bir bir
Alemin dilinde olmasa xır gür
Harcamaya deymez kaç günkü ömür
Kem kelam dillere gelmese keşge

Gelem yazımızı yazmasın gara
Eyip başımızı salmasın dara
Özge hayal gurmaz gerip fuğara
Talehinnen xata gelmese keşge

Çiçeyhden topluyup bal yapan arı
Gördüğü günnerden galmasın geri
Garış garış gezip göyleri yeri
Emeği heç olup galmasa keşge

Birisi xırdadı, birisi yeke
Birisi günnernen tapmır bir tike
Birisi cındaya, birisi kürke
Her biri bir başka, olmasa keşge

Dünya da hayat da dalga dalgadı
Bazen ipek, bazen, demir halkadı
Bazıları güldü kimi ağladı
Ağlıyana heş kim gülmese keşge

Hayatta değişir mevsimler tekin
Değişmese torpax ekilmez ekin
Yaza da kışa da şükürle bakın
Hayatın sırrına erilse keşge

Sanmayın Ağlıyan bir ömür ağlar
Sular bazan coşar bazı da çağlar
Enişli çıxışlı haftalar aylar
Arada bir dibe vurmasa keşge

Biraz eksik ,fazla, eyleme kahır
Altında da vardır bir miktar bakır
Sularda ara bir bulanık akır
Yeterki tez vaxıt durulsa keşge


Fikirreşip yatır gelmir yuxusu
Nefesinnen çıxır açlık kokusu
Ezir xejeletliyh, o du gorxusu
Açlıkla imtahan olmasa keşge





Çekilif damarım guruyup ganım
Tökülüp tişderim, pükülüp belim
Dağılıpdı huşum, galmıyıp halım
Ömürde gojalıx olmasa keşge

Gurbetten yollarım çıxmaz sılaya
İntizarım cıxar arşı alaya
Her gün el açıram Ulu Mevlaya
Gönülde gurbetlik olmasa keşge

Şadlığa açılsa evler binalar
Daha ağlamasa garip analar
Gara bağlamasın gözel sonalar
Zamansız ölümler olmasa keşge

El şansına küsüp darda galmasa
Insanlar şad olup gamla dolmasa
Ayrılix olmasa güller solmasa
Gözeller gonsunu salmasa keşge



Teze eşitmişem yanıx sedanı
Yad almasın men alaram gadanı
Hardan taptın seni rusvay edeni
İnsanlar oyuna gelmese keşge

Ele deme mene söyle sözünü
Belke senin men güldürem üzünü
Hax mevla saxlasın oğul gızını
Heşkim naçar darda galmasa keşke



Sen Şirin ol men de delim dağları
Seyrana çıkanda seher çağları
Dolananda ovaları bağları
Mennen özgesine gülmese keşge


Nefesin çıxırsa umut tükenmez
Gati garar olan, yolunnan dönmez
Gojalan bedendi gönüller ölmez
Umudu hayalı ölmese keşge

Boyu fidan yeşil selvi dal kimi
Bir beri gel uzax ,durma el kimi
İğliyerdim seni gonca gül kimi
Kök salsa baxçamda solmasa keşge





Yazılıpsa çara yoxdu emire
Gül goxlamax ömür gatar ömüre
Gözü ceylan gaşı oxşar kömüre
Menen özgesine baxmasa keşke




Birisi ödüldü, birisi ceza
Biri ömür boyu çekeceyh eza
Galmasa gözeller soysuz arsıza
Eyiler kötüye tüşmese keşke

Biri yaradılıp kahır çekmeye
Yazık ki elleri ermez ekmeğe
Utanır olmuştur ele bakmağa
Hiç kimseler darda galmasa keşge


İnsanin değeri ölçüler huynan
Bed leke cıkmazki yıkansa suynan
Dünya da gözeldi yaxşıynan, eynen
Hakedene değer verilse keşge

Zerin gıymatını biler zergerler
Bülbüle haz verer tomurcux güller
Hesaba çekilip değer bilmezler
Müebbete mahkum olsalar keşge

Yarpax tökülende xezan olanda
Terkeyleyip getti, güller solanda
Çıxıp gelse garan,guşlar dönende
Sözünnen geriye dönmese keşge

Men bele gözele nece söz goşum
Gündüzler hayalim geceler düşüm
Bir gaxır bir enir nefesnen döşüm
Birden alev alıp yanmasa keşge

Bülbülü mesdeder güllerin şahı
Gonarda galxarda dalına kahı
Gülü çalı eder bülbülün ahı
Bülbül güle ırak galmasa keşge

Yar yar olsa yaralamam dilimnen
Öz gözümü nece töküm elimnen
Ölsem ağlamaz ki durup dalımnan
Yar deye zalıma ganmasa keşge

Üreğim yaralı galmışam naçar
Xoş sada kilitli kapını açar
Mehebbetdi yardan kim uzak gaçar
Mehebbeti saxda olmasa keşge

Kelebek çıraya tav olup ganır
Şavkına vurulup başına dönür
Nihayeti onun oduna yanır
Ganıp muxannete yanmasa keşge

Yar gereyh yarının sökeği ola
Kuşta yuva yapar güvenli dala
Eytibarlı yardan gelmez ki hile
Bedasıla urcah olmasa keşge

İbrahim TAŞAR