#sevda

GÖNÜL
Adın neden Gönül bilinmez ama,
Ferhat'a dağları deldirmedin mi?
Nice aşıkları odlara salıp,
Keremi narına yandırmadın mı?

Bir garip bendeydi aklını aldın,
Leyla diye diye çöllere saldın.
Katilinin kanının fermanı oldun,
Mecnunun canını aldırmadın mı?

Adını yazdırdım destana döndün,
Taze çiçeklenmiş bostana döndün,
Akibet başımın üstüne döndün,
Güz vurmuş ömrümü güldürmedin mi?

28 Haziran 2025 SÖKE

Bugün hoş bir seda mest etti beni
Balık torda gözü yolda çabuk gel
Uzak yakın demem beklerim seni
Gönül darda gözü yolda çabuk gel
Sedan ışık olup sardı bedeni
Severim işveli güzel edanı
Garip İbrahim’de alır kadanı
Yarin bur da, gözü yolda çabuk gel

Bakışın işledi ruhi canıma
O güzel başını eğme önüne
Çıkıp ta geliver bir an yanıma
Ateş korda gözü yolda çabuk gel

Saklı güzellikler ne hoşmuş meğer
El atıp tutması bir ömre değer
Sen de bu garibi istersen eğer
Bekler burda gözü yolda çabuk gel

Yakarışım yankılansın zirvende
Aldığın yârimi geri ver dağlar
Kuşlar uçup yuvasına dönende
Aldığın yârimi geri ver dağlar
Hem seni severdim hem de yârimi
Seninle paylaştım ahu zarımı
Sen bilirsin benim gönül halimi
Aldığın yârimi geri ver dağlar

İki sevdam vardı bağrımı yardı
Biri yüce dağlar birisi yardı
Bu zulümü bana kim reva gördü
Aldığın yârimi geri ver dağlar

Derde dayanamaz yufka yüreğim
Ben çareyi nerelerde arayım
Umudum emelim sende ereğim
Aldığın yârimi geri ver dağlar

Dağlar sinem dağlı senin elinden
Umutta ilaçta sendedir dağlar
Nasıl vurdun beni gönül telinden
Yaslı didelerim kandadır dağlar
Ya çıkar sinene seyran edeyim
Ya eğilip yol ver yâre gideyim
Her taşın mücehver olsa nedeyim
Yarimin gözleri yoldadır dağlar

Gururum katidir hiç boyun eğmez
Dert sınır tanımaz gözleri doymaz
Ağlasam sızlasam kimseler duymaz
Kayalar sırrıma daldadır dağlar

Sığınan canları koymazsın darda
Lokmansın çaresin onulmaz derde
Sinemde tutuşan ateş te kor da
Esip söndürdüğün küldedir dağlar

Selin bedenimden akıtsın derdi
Cenneti Aladır zirvenin ardı
Bilirim saklarsın her kuşu kurdu
Ruhum sana teslim haldedir dağlar

Yaprakların yorgan pınarın şarap
Seni mesken tutmuş bu bahtı harap
Kader örüp durur başıma çorap
İsyanım tutulmaz dildedir dağlar

Senin başın duman benim ki efkar
Kader Ağustos ta yağdırmaz mı kar
Yağdırsa da artık bundan ne çıkar
Efkarım mevsimler aldatır dağlar

Ferhat’ı dağlara salan sen misin?
Mecnun’u divane eden can mısın?
Tahir’in Zühre si gökte Ay mısın?
Kerem’i yandıran ateş gibisin.
Ferhat’ın olaydım ben sizin dağda
Gözlesem yolunu bahçede bağda
Ömür son virajda artık güz cağda
Dertlerime deva ilaç gibisin

Sana yazam diye çözüldü dilim
Göstersen cemalin titriyor elim
Ne büyük lütuf ki kesişmiş yolum
Ömür ağcımda gonca gibisin

Ömür güze vurdu azaldı vade
Kalıcı değilim yalan dünyada
Son ödülüm oldun gönül dünyamda
Son sığınak, çölde vaha gibisin

Şiire ilhamsın bedenim de can
Yaşama sevincim, damarımda kan
Ben yandım harına bu sırra inan
Aşığın dermanı canan gibisin

Nice ömürleri yakmışsın nara
Dert değil beni de çeksinler dara
Gül güzel cemalin benziyor nura
Kılavuz Zühre-i Rahşan gibisin

Gözüme bakar da mana sezilmez
Bilinmez hallere name yazılmaz
Yürek paramparça beden ezilmez
Derde düçar oldum yarin elinden
Yerimi kendimi ararım gözde
Bu mana bulunmaz hecede sözde
Gözün cevabına yanarım közde
Bir parça kor oldum yârin elinden

Firdevs-i ala da gül olsan yetmez
Kul olsan kapımda asla kar etmez
Hiçbir söz gerçeğin yerini tutmaz
Sukutu hayalim yârin elinden