#umutsuzluk

Terketmiş zamansız yarenler tezden
Umudun tükenmiş düşmüşsün gözden
Alınır olmuşsun sohbetten sözden
Daha dayanacak halın kalmamış
Beklenmez tavırlar muhtaç izaha
Tatlı dil düşürmüş sinsi tuzağa
Her gün düşüyorsun daha uzağa
Geriye dönecek yolun kalmamış

Kurumuş umutlar hazana dönmüş
Gönül kanatlanıp ozana dönmüş
Sahte dost kuyunu kazana dönmüş
Turnalar inecek gölün kalmamış

Tükenmiş sohbetler kalmamış yaren
Ne yüze gülen var ne sual veren
Gönül tarumardır, bahçesi viran
Lal olmuş söyleyen dilin kalmamış

Ey talih biraz da beni sal yada
Bulanık sularda yüzdürme beni,
Yer yok mu bana bu koca dünya da
Çöllü biyava da gezdirme beni
Madem aleminde yok idi yerim
Silineydi keşke sicil defterim
Ulu divan günü dava ederim
Verdiğin bu candan bezdirme beni

Fazlaysam taşıma yük etme boşa
Adımı sanımı yazdır bir taşa
İsyanım haklıdır değildir boşa
Öldür Nemrutlara ezdirme beni

Ömrümün rotası elimden çıkmış
Gider bir menzile yol belli değil
Bedenim ezilmiş, yükünden bıkmış
Belirsiz gelecek, hal belli değil
Sözüm acı gelir, suçlu dilim mi
Dokunanı yakar, ateş elim mi
Kaderim mi sebep yok sa halim mi
Halimi izaha dil belli değil

Tuttuğum dal kopar gelir elime
Engeller ele ele çıkar yoluma
Türlü isyan gelir ağzım dilme
Elimden tutacak kul belli değil

Unumu eleyip astım eleği
Unuttum hayali, arzu, dileği
Eğnime ilişmiş deli gömleği
Çıkarıp atacak el belli değil

Umutla girmiştik yeni seneye
Canlar verdik kırım, kongo keneye
Güvenim yok yaşadığım binaya
Koronaya sayfa açtık bu sene
Idlipte can verdi yedi yiğidim
Göklere yükseldi ahım ağıdım
Gurbette toprağa düştü şehidim
Öç almaya yemin içtik bu sene

Gökten yağdı viran oldu şehirler
Üstümüzden eksik olmaz kahırlar
Yatağına sığmaz oldu nehirler
Canımızı sele verdik bu sene

Bahçesaray yolu çığdı dumandı
Kar altında ölüm, zordu, yamandı
Rehmet et Allahım yeter amandı
Çığ altında canlar verdik bu sene

Sabiha Gökçende tayyare düştü
Doğru pistden çıkıp dereye uçtuu
Itfaiye ambulans yardıma koştu
Istanbul’dan köye kaçtık bu sene

Zelzele od olup yağdı yurduma
Yenileri katar oldu derdime
Elâzığ Malatya ardı ardına
İzmir'e de çadır açtık bu sene

Kalbinden vuruldu can Azebaycan
Yaralı aslana dar gelir meydan
Coşup şaha kalkan şanlı ordudan
Zafer şerbetini içdik bu sene

Bilmemki virüsü nereden aldık
Sokakta maskeyle dolaşır olduk
Kimi iyleşdi, kimimiz öldük
Tabutla toprağa düştük bu sene

Tükendi kelime söz yaza yaza
Kahramana komplo yiğide ceza
Bir de madalya tak arsız hırsıza
Gör nice hallere düştük bu sene

Tek gayesi doldurmaktı keseni
Başka derdi yoktu neylesin seni
Zehirle doldurup verip şişeni
İçki diye zehir içtik bu sene

Acep bundan sonra nice olacak
Kimler ölüp, kim seneye kalacak
Daha başımıza neler gelecek
Oturup fallara baktık bu sene

Kırılmış ümitler tükenmiş arzu
Dolansan Dünyayı alemi arzı
Musanın asası Ferhatın gürzü
Olsan da gönlüme yol bulamazsın
Mushafa binlerce yemin eylesen
Sevdiğim canları emin eylesen
Bütün lisanları temin eylesen
Bana söyleyecek dil bulamazsın

Şimşek olup çaksan kar olup yağsan
Bütün bulutları başıma yığsan
Dereler doldurup alemi boğsan
Gönlüme dolacak sel olamazsın

Taşısan suyumu Aras’tan Kür’den
Rüzgar olup essen ovadan kırdan
Kutsal kitapların dördüne birden
Okuyup ta çare hal bulamazsın

Acımaz içersin masum kanını
Tükettin çok çabuk yolun sonunu
Giysen Meleklerin libas donunu
Geriye dönecek yol bulamazsın

Canıma yönelse Cehennem harı
Üstüme yıkılsa Musa’nın Tur’u
Üflesen yüzüme İsrafil Sur’u
Ruhu uyaracak zil bulamazsın

Can alıcı can kalmadı boşa yorma kendini
Bil ki canda hal kalmadı yıkan yıktı bendini
Ne ahdinden yüz çevirdi ne unuttu andını
Bir de sen vur ne çıkar ki bari borçlu kalmasın
Hükmeylemiş kati kalem bozulması ne mümkün
Neye yarar Dünya malı saraylar olsa mülkün
Libasın ipekten olsa , mücevher olsa yükün
Yeter ki devri alemde, zerre derdin olmasın

Mağripten Maşrıka arş-ı alemde
Nerdeyse şansıma deyin ki gelsin
Yorgun bedenimin dertli başımın
Ahu feryadını sayın ki gelsin
Bilmem ki varlığım kime ne etmiş
Kimse bilmez yaşım , elli mi yetmiş
Dert bedeni sarıp yakamdan tutmuş
N’olur birce imdat deyin ki gelsin

Can dedim mi canım fedadır yola
Gülüşüm candandır bulunmaz hile
Arzuhalim ayan getirdim dile
Kelamı şikayet sayın ki gelsin

Uzaktan yakından duyulsun halim,
Açıp filizlensin, solmasın gülüm,
Hiç canlı istemez Dünya’da ölüm
Çare tükendiyse deyin ki gelsin.

Küsgünüm kırgınım kendi kendime
Kimsenin suçu yok karar dünyamda
Kararım ikrarım bağlı andıma
Ondan mahsup oldu zarar dünyamda
En büyük şansıdır insanın aklı
Kazancın kayıbın hep orda saklı
Muhakeme gücü, karar, bir ona ekli
Kaybeden kaybolur arar dünyamda

Gönlüm münbit toprak tohuma hazır
Yeterki niyette olmasın kusur
İster bir kul olsun isterse vezir
Hak eden tahtını kurar dünyamda

Ey kader dertlerin sıralı bitmez
Döner etrafımda beni terk etmez
Hükmüne gücüne mecalim yetmez
Müebbet mi bilmem kararın senin
Suçumu bir bilsem savunma yapsam
Şu kötü günleri başımdan atsam
Bende mutluluğun ucundan tutsam
Benlik hiç yok mu ki yararın senin

Ah almışsam sığınırım affına
Kolaylık ver belaların deffine
Beni de kat mutluluklar safına
Yok mu hükümünde beratın senin

Dayanır dertlere direnir beden
Acı keder değil beni kahreden
Sevdiklerim benim ahu zar eden
Zormuş bu Dünya da sıratın senin

Doğru yolundan şaşanlar
Diriye kabir eşenler
Gözden gönülden düşenler
Gider daha geri gelmez
Kara geceye koşanlar
Kazıp kuyuya düşenler
Bir de sınırı aşanlar
Gider daha geri gelmez

Bela hazır kul azarsa
Her şeye bühtan yazarsa
Günahsız kalbi üzerse
Gider daha geri gelmez

Cahil kayıbını bilmez
Ömür boyu yüzü gülmez
Gidene yollar tükenmez
Gider daha geri gelmez